taqətsiz — sif. və zərf Gücsüz, qüvvətsiz; əldən düşmüş (halda), üzgün (halda). <Dərviş:> Ruqiyyə bu yana o yana ilan kimi taqətsiz yollandı. A. D.. <Aydın> taqətsiz halda çarpayının üstünə yıxılıb ağır yuxuya getmişdi. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəif — sif. <ər.> 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – <Nadir bəy:> Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir qarıncanın belə qanına girmək, məncə əfvedilməz bir cinayətdir. H. C.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gücsüz — sif. 1. Gücü, fiziki qüvvəsi olmayan və ya az olan, fiziki cəhətdən inkişaf etməmiş; qüvvəsiz. Gücsüz adam. – <Adil:> Biz <atama> sığınırdıq, onun gücsüz əlindən güc alırdıq. B. Bayramov. // İs. mənasında. Gücsüz, qüvvətsiz adam.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəbun — sif. <fars.> klas. Zəif, qüvvətsiz, cansız, aciz, düşkün. Dust bipərva, fələk birəhm, dövran bisükun; Dərd çox, həmdərd yox, düşmən qəvi, tale zəbun. F.. Zira könlüm həvəslərin pəncəsində zəbundur; Qurtarmaram, nə etməli? Bir çarəsiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəbun — f. 1)əsir, giriftar; 2) çox az; 3) əhəmiyyətsiz f. əldən ayaqdan düşmüş; qüvvətsiz, zəif … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tabsız — sif. Gücsüz, taqətsiz, qüvvətsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
girsiz — sif. dan. Giri olmayan; gücsüz, qüvvətsiz, zəif. Girsiz adam. Girsiz əl. – Bu hikməti babam deyib: «Girsiz dostdan bir qara daş. . . » M. Araz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iqtidarsız — sif. İqtidarı olmayan, gücü çatmayan; qüvvətsiz, gücsüz. // Bacarıqsız … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zorsuz — sif. Gücsüz, qüvvətsiz, arıq. Zorsuz adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti